Zonder publiek

Op de valreep van de vakantie die ik mijzelf ruimhartig heb gegund nu anderen het niet doen, valt er in de Oisterwijkse politiek toch nog wat te lachen. Plaats delict is de Oisterwijkse cultuurtempel, voor de gelegenheid omgebouwd tot coronabestendige vergaderplek waar belangstellend publiek niet welkom is. Ik mag de historische gebeurtenis volgen via een link en omdat mijn verbinding iets tegen dat soort dingen schijnt te hebben, is het een exercitie van steeds weer contact maken. Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven de lokale democratie te volgen. Misschien is het een idee de vergadering volgende keer gewoon uit te zenden via de lokale omroep. Er gaat tenslotte genoeg gemeenschapsgeld heen om zoiets te mogen vragen.

Het jongste raadslid is het beschamende gesteggel van haar collega’s op een gegeven moment zo spuugzat, dat ze hardop gevraagd schijnt te hebben of het allemaal wat minder kinderachtig kan. Mij lijkt het een verzoek dat gedeeld wordt door de meeste kijkers, want de stukken vergadering die ik wel te zien krijg, brengen mij niet in een jubelstemming. Dit kan er natuurlijk mee te maken hebben dat ik cruciale delen van de vergadering net heb gemist. Ik wil niemand onrecht doen. De noodkreet van het jonge raadslid doet mij echter vermoeden dat niet van een vruchtbare bijeenkomst mag worden gesproken.

Voor het broodnodige amusement heeft – verneem ik achteraf uit de regionale krant – het raadslid van de tarotkaarten en de blik richting sterren gezorgd. Ze schijnt voorgesteld te hebben liefdevol tegen een schaaltje rijst te gaan praten en kondigt aan haar nieuwe politieke onderkomen ‘Partij Geen Boeren’ te zullen noemen. Op het eerste werd volgens het bericht in de krant niet gereageerd, wat mij ook het verstandigste lijkt, maar de laatste mededeling schijnt zo ongeveer tot slaande ruzie te hebben geleid, want daarmee claimt ze toevallig de afkorting die al bij een andere partij in gebruik is en dat vindt die andere partij niet echt collegiaal.

De moed ontbreekt mij eerlijk gezegd om te controleren of het allemaal echt zo is. Ik neem maar aan dat de journalist wel over een goede verbinding beschikte en bespaar mijzelf een wellicht fatale aanslag op mijn bloeddruk. Bij nader inzien trek ik mijn suggestie van het uitzenden via de lokale omroep toch maar liever in. Het lijkt mij voor iedereen beter dat de raadsleden eerst nog wat oefenen zonder publiek.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Zonder publiek

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes