Opmars van de mannenrok

Een man in een rok ziet er belachelijk uit. Het spijt me als ik nu de nodige Schotten tegen de behaarde knieën schop, maar de waarheid moet een keer gezegd worden. Kappen met die onzin. Mannenbenen zijn over het algemeen te krom en knoestig voor de openbaarheid. De enige manier om er nog iets van te maken, is ze te verhullen in een lange broek.

Waarom vind ik het nodig deze open deur in te trappen? Dat zal ik vertellen. Omdat er gevaar dreigt en ik later niet het verwijt wil krijgen dat ik niet heb gewaarschuwd. Als het aan de modekoningen ligt, paraderen binnenkort alle mannen in een meer of minder frivole rok door het leven. We leven in een tijd van een andere kijk op genderneutraliteit. Zoiets kan voor wat onze lichaamsbedekking betreft niet zonder gevolgen blijven. Vrouwen trekken al langer de broek aan, nu is de man aan de beurt over zijn masculiene schaduw te springen en eindelijk van het idee af te stappen dat alles met een rok bedoeld is voor de jacht. Om ons voor te bereiden op die onontkoombare cultuurshock jagen ze alvast hun mannelijke modellen op die manier gekleed de catwalk op.

De commentaren op televisie zijn laaiend enthousiast. Alleen Peter R. de Vries sputtert voor de vorm nog wat tegen. Hij is de uitzondering op de regel. Niemand wil tegenwoordig de verdenking op zich laden een seksistisch varken te zijn. Voor je het weet hang je in een tweet aan de publieke schandpaal en kun je de toekomst wel op je buik schrijven. De enige goede man is een man van wie niets te vrezen valt, een man in een rok dus.

Peinzend sta ik ’s morgens voor de spiegel. Ik stel me voor hoe ik er uitzie in een rok. Vrolijk stemt de aanblik me niet. Mijn benen zijn in vergelijking met de rest aan de korte kant. Ik doe denken aan een cherubijn uit
de koker van Rubens. Het lijkt me geen goed idee daar nog eens extra te aandacht op te vestigen. Als ik een korte broek aantrek, zie ik er al uit als een clown in het circus. Je wilt het effect niet meemaken als ik me op straat vertoon met een rok om de brede heupen. Er zijn dingen die zelfs ik de mensheid wil besparen. En de vrouwen kunnen gerust zijn: ook met een gewone broek aan valt er van mij weinig te vrezen. Die beentjes van mij zijn niet gemaakt voor de jacht op groot wild.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Opmars van de mannenrok

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes