Songfestival

We moeten een belangrijke beslissing nemen. Waylon is terug uit Portugal met de poedelprijs en dus is heel Nederland bezig met die ene vraag: wie sturen we in 2019 naar Israël om onze nationale eer te redden? De laatste overwinning was ruim veertig jaar geleden. Het is de hoogste tijd om de koe serieus bij de horens te pakken en geen genoegen te nemen met de eerste artiest die zich hijgend bij de organisatie meldt. Deze keer laten we ons de kaas niet van het brood eten.

Ik geloof in het belang van een goede voorbereiding. Om kans te maken op de hoofdprijs moeten we begrijpen wat de overeenkomst is tussen de winnaars van de afgelopen jaren. En die overeenkomst is niet dat de winnaars kunnen zingen, of dat ze een fantastisch nummer ten gehore brachten. Als we het in die richting blijven zoeken, zullen we ook volgende keer met lege handen naar huis komen.

Wie hebben de afgelopen jaren gewonnen? Een travestiet met baard en vrouwenkleren, Raspoetin met spastische trekjes en als laatste Wiske met obesitas. Begint het te dagen? Geen echte mensen, maar karikaturen: daarin schuilt het geheim van succes. We zochten ons een ongeluk naar artiesten met authentieke persoonlijkheid, maar dat is nu precies wat de kijkers niet willen zien. Met kunst heeft het niets te maken, maar als we willen winnen, dan moeten de bewakers van de rechte leer die pil dapper slikken en niet moeilijk doen. Na het winnen van het Songfestival gaan we wel weer verder met goede muziek maken.

Natuurlijk moeten we niet de fout maken met een kopie te komen. Een met de ledematen schokkende of kakelende artiest hebben de kijkers al gezien. We moeten iemand hebben die niet alleen een beetje kan zingen, maar ook als geen ander een karikatuur van formaat weet neer te zetten. Iemand die probleemloos kan inspelen op wat de andere landen uit de hoge hoed toveren. André van Duin bijvoorbeeld. Met hem hebben we iemand in huis om de concurrenten behoorlijk nerveus te maken. Met wie krijgen ze straks tijdens de wedstrijd te maken: Mijnheer Wijdbeens, Willempie of toch Ome Joop? En mochten we tegen de verwachting in niet winnen, dan is dat ook geen ramp. Het Songfestival is met André van Duin een stuk leuker om naar te kijken.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Songfestival

Niet uit de verf

BoerBurgerBedotterij

Donderend geraas

Geluk zonder luchtje

Ravijnjaar