Pillendraaiorgel
Het door mij verzonnen personage Wallie Wap – in een vroeger leven dansleraar, maar tegenwoordig zwaar op de toer van vrijheidsstrijder – heeft zich verschanst op mijn zolder. Hij is bang dat van woede kokende Nederlanders hem aan zijn lurven naar het dichtstbijzijnde politiebureau slepen om aangifte tegen hem te doen. Zoals dat ook massaal is gebeurd met zijn grote voorbeeld van wie ik de naam niet meer mag noemen. De schrik zit er zo diep in, dat Wallie ook niet naar beneden wil komen om samen met mij de kijken naar Kamerleden die bezig zijn een karikatuur van zichzelf te maken. Met een ‘dan blijf je hier maar zitten’, laat ik hem verder aan zijn lot over.
Gelukkig heb ik tijdens het bepraten van Wallie niks gemist. Caroline van der Plas maakt zich er zorgen over dat het aanpakken van drugsgebruik zo zwaar wordt voor de overwerkte politie. Zij is de vos die elke dag een andere passie komt preken. Zij heeft een heel groot hart, of zij wordt gedreven door ambities die voor mij verborgen moeten blijven. Misschien bedoelt zij dat er door de minister van Justitie en Veiligheid aan een bedrijfsmodel gemorreld wordt waarbij Caroline hem liever ver uit de buurt wil blijven. Ik lees regelmatig over boeren die zo onvoorzichtig waren de huurder van een schuur op diens blauwe ogen te vertrouwen. Ongeveer op dezelfde manier als waarop Wallie zich liet inpalmen door zijn grote voorbeeld van de vrijheidsbeweging.
Het valt mij niet voor het eerst op, dat Kamerleden plotseling heel vurig worden als de belangen van de eerzame gebruiker in het geding zijn. Zodra iemand durft voor te stellen eens naar de vraagzijde van de markt te kijken, treedt een mechanisme in werking dat de initiatiefnemer heel snel verbant naar het beklaagdenbankje. Waar haalt zo iemand het lef vandaan onze geplaagde handhavers nog zwaarder te belasten? Dan ben je toch werkelijk niet goed bij je hoofd. Vindt die iemand het gek dat balsturige Caroline dan naar voren stormt om op te komen voor al haar volgelingen met een pillendraaiorgel in de schuur?
Wie in Nederland probeert een verband te leggen tussen gebruik en productie, kan de borst maar beter goed nat maken. Landgenoten die op zaterdagavond graag een pilletje naar binnen schuiven ter verhoging van de feestvreugde, horen niet graag dat het vrijgekomen afval in de vroege ochtend wordt gedumpt in een natuurgebied of een speeltuin. Die twee kanten van de medaille moeten echt uit elkaar worden gehouden. Ooit moet ik het er eens met Wallie over hebben. Als hij tegen die tijd tenminste genoeg moed heeft verzameld om zich weer onder de mensen te wagen. Het feit dat ik hem uit mijn duim heb gezogen, geeft hem niet het recht permanent bij mij onder te duiken. Hij gaat maar vragen of Caroline met haar grote hart nog een zolder heeft die hij mag gebruiken. Vooropgesteld natuurlijk dat daar geen apparaat staat te draaien. Met die passie prekende vossen weet je het maar nooit.
Gelukkig heb ik tijdens het bepraten van Wallie niks gemist. Caroline van der Plas maakt zich er zorgen over dat het aanpakken van drugsgebruik zo zwaar wordt voor de overwerkte politie. Zij is de vos die elke dag een andere passie komt preken. Zij heeft een heel groot hart, of zij wordt gedreven door ambities die voor mij verborgen moeten blijven. Misschien bedoelt zij dat er door de minister van Justitie en Veiligheid aan een bedrijfsmodel gemorreld wordt waarbij Caroline hem liever ver uit de buurt wil blijven. Ik lees regelmatig over boeren die zo onvoorzichtig waren de huurder van een schuur op diens blauwe ogen te vertrouwen. Ongeveer op dezelfde manier als waarop Wallie zich liet inpalmen door zijn grote voorbeeld van de vrijheidsbeweging.
Het valt mij niet voor het eerst op, dat Kamerleden plotseling heel vurig worden als de belangen van de eerzame gebruiker in het geding zijn. Zodra iemand durft voor te stellen eens naar de vraagzijde van de markt te kijken, treedt een mechanisme in werking dat de initiatiefnemer heel snel verbant naar het beklaagdenbankje. Waar haalt zo iemand het lef vandaan onze geplaagde handhavers nog zwaarder te belasten? Dan ben je toch werkelijk niet goed bij je hoofd. Vindt die iemand het gek dat balsturige Caroline dan naar voren stormt om op te komen voor al haar volgelingen met een pillendraaiorgel in de schuur?
Wie in Nederland probeert een verband te leggen tussen gebruik en productie, kan de borst maar beter goed nat maken. Landgenoten die op zaterdagavond graag een pilletje naar binnen schuiven ter verhoging van de feestvreugde, horen niet graag dat het vrijgekomen afval in de vroege ochtend wordt gedumpt in een natuurgebied of een speeltuin. Die twee kanten van de medaille moeten echt uit elkaar worden gehouden. Ooit moet ik het er eens met Wallie over hebben. Als hij tegen die tijd tenminste genoeg moed heeft verzameld om zich weer onder de mensen te wagen. Het feit dat ik hem uit mijn duim heb gezogen, geeft hem niet het recht permanent bij mij onder te duiken. Hij gaat maar vragen of Caroline met haar grote hart nog een zolder heeft die hij mag gebruiken. Vooropgesteld natuurlijk dat daar geen apparaat staat te draaien. Met die passie prekende vossen weet je het maar nooit.