Het lijkt wel pakjesavond

Haaren hoort sinds kort bij mijn woonplaats Oisterwijk. Misschien niet van harte, dat weet ik niet, maar de inwoners doen wel hun best zich aan te passen. Oisterwijk heeft in het centrum een kiosk staan voor het ten gehore brengen van muziek en de inwoners van Haaren besloten zonder duwtje in de rug ook zoiets te proberen. En omdat het toch een bijzondere gebeurtenis betrof, pakten de initiatiefnemers stevig uit met een aantal ontwerpen waaruit gekozen kon worden.

Nou, dat lieten de inwoners zich geen twee keer zeggen. De optie die uiteindelijk in de prijzen viel, mag met recht bijzonder worden genoemd. Geen kiosk zoals je die overal kunt vinden, maar een moderne kiosk in de stijl van een heuse doorstroomlocatie waar Sinterklaas en de Pieten coronaproof doorheen kunnen scheuren zonder gas terug te nemen.

Over de vormgeving zijn de meningen verdeeld. Sommigen kunnen hun geluk niet op, anderen vinden het ding ronduit lelijk. Zo lelijk dat zij de wethouder alleen in het geheim willen laten meewerken aan de ingebruikneming. Een boosaardig plan dat gelukkig kon worden verijdeld dankzij de oplettendheid van andere inwoners, die de wethouder ineens met een kist zagen sjouwen en die de uitleg over bloembollen die de grond in moesten niet echt geloofwaardig vonden. Om de zaken recht te zetten, werd er heel snel nog iets van een echte opening georganiseerd.

Strikt genomen is het niet eens een echte kiosk, maar meer een soort permanente partytent waar je door de afwezigheid van hekken en hoogteverschillen moeiteloos een complete kroeg naar binnen kunt schuiven. Er valt iets voor te zeggen, want vaak zal er ook weer niet een harmonie neerstrijken. In tegenstelling tot Oisterwijk heeft Haaren nu een kiosk die voor allerlei doeleinden kan worden ingezet.

Het verhaal van de stiekeme wethouder intrigeerde mij nog het meest, toen ik las over de kiosk die door twee partijen apart van elkaar werd geopend. Wat hebben ze de arme man buiten het zicht van de camera laten begraven in die kist? De restanten van de laatste lijken uit de Haarense archiefkast? Ik houd het op documenten over scheve afspraken met projectontwikkelaars. Gedane beloften die straks ineens uit het doosje springen om de wethouder heel hard in diens achterste te bijten.

Hoewel de uitvoering van de kiosk niet bij iedereen in de smaak valt, kunnen de meeste inwoners van Haaren het gebaar op zichzelf wel waarderen. Zij werden al getrakteerd op een cultuurprijs en een gratis voorleesboekje bij de milieustraat, zagen een dorpsgenoot op het schild worden gehesen als zogenoemde 'dorpsdoener' en als kers op de taart staat er nu dus ook een hypermoderne kiosk te pronken. Het lijkt wel pakjesavond, moeten ze daar denken. Meteen gevolgd door de vraag wat Oisterwijk met al die goede gaven probeert te verbloemen. Opslagplaatsen voor Oisterwijkse senioren? Zoals nu Moergestel al staat te gebeuren? De inwoners van Haaren zijn niet op het achterhoofd gevallen. Oisterwijk heeft nog heel veel senioren.




Mijn bundels met columns zijn te koop via:


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Het lijkt wel pakjesavond

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes