Erg op afstand

Esther Ouwehand komt dit jaar naar Prinsjesdag in de outfit van de 'Mad Hatter' uit 'Alice in wonderland'. Ik ben wel wat gewend, maar hier moet ik van schrikken. De laatste keer dat ik een dergelijke glitterhoed zag, zat hij op het hoofd van Ria Valk. Het is duidelijk dat Esther alles uit de kast heeft gehaald om van haar Eucalypta-imago af te komen.

Met Nederland gaat het crescendo, begrijp ik van de commentatoren die ondertussen onverstoorbaar doorgaan met kletsen. Wij hebben al een half jaar een demissionair kabinet en het geld klotst over de spreekwoordelijke plinten. Ik zou zeggen dat wij dat demissionaire dus maar beter nog lang kunnen volhouden, maar veel Nederlanders denken daar anders over.

De Nieuwe Kerk oogt als een ongezellige stationshal. Daar kunnen zelfs het carnavalskostuum van Esther en de platgeslagen aardbei op het hoofd van Lilianne Ploumen niks aan veranderen. Prinsjesdag valt een paar dagen te vroeg. De anderhalvemeterregel is nog van kracht en ik kan mij voorstellen hoe opgelaten Esther zich moet voelen nu zij daar moederziel alleen zit. Ineens zal het haar vermoedelijk niet meer zo'n briljant idee lijken op die manier bij te komen dragen aan de feestvreugde. En dan zit zij ook nog pal voor Meneer de Uil, die de hele tijd dubbelzinnige opmerkingen in haar oor hijgt. Dat helpt ook niet echt.

Geen koetsen deze keer en ik vind dat wel wat hebben. De koning legt zijn werkbezoeken tenslotte ook niet meer af met de trekschuit. Op een zeker moment krijgt het vasthouden aan oude tradities toch iets potsierlijks. Ik heb het al eerder daarover gehad. Er lopen landgenoten bij de voedselbank, in Afghanistan Wachten mensen die voor Nederland hebben gewerkt tot er op de deur wordt geklopt. Zij verdienen beter dan dat politici hier het vieren van Halloween naar voren halen met gekke hoeden en - zoals de tegenwoordige minister Barbara Visser - om het lichaam gewikkelde lakens. Wat ging er mis in haar bovenkamer toen zij besloot als Casper het Spookje te gaan? Heeft zij er niet aan gedacht dat de koning het zonder spook voor zijn neus al moeilijk genoeg heeft met het foutloos uitspreken van de Troonrede? Ik mag toch hopen dat zij het niet expres doet om wraak te nemen voor wat zij na het debacle met de mariniers voor de kiezen kreeg.

Na afloop van de plechtigheid stellen de kenners vast dat de koning deze keer de persoonlijke noot maar achterwege heeft gelaten. Na een periode van lak hebben aan wat de onderdanen denken, lijkt mij dat ook maar het beste. Eerst maar een jaar werken aan zijn tot kelderniveau afgedaalde populariteit. Ik begrijp dat hij zich niet aan politiek de vingers mag branden, maar hij mag van mij best wat meer stem van de Nederlander zijn. Zoals het nu gaat, plaatst hij zichzelf wel heel erg op afstand.




Mijn bundels met columns zijn te koop via:


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Erg op afstand

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes