Een historisch bouwwerk
Mijn woonplaats Oisterwijk moet toch aan de dorpspomp. Ik dacht dat eerdere berichten daarover wel op wishful thinking zouden berusten, maar dat blijkt tegen te vallen. Natuurlijk doet het dat. Er is een heuse initiatiefgroep en dan spelen er sterke krachten. De initiatiefgroep heeft laten weten dat het gemeentebestuur na een jaar wikken en wegen tot een besluit is gekomen. Plotseling zit er vaart in het proces. Er gebeuren dingen op de plek waar het moet gaan plaatsvinden. Initiatiefgroep en gemeentebestuur rekenen er al op volgend jaar de Oisterwijkse cultuurprijs in ontvangst te mogen nemen. Dat laatste verzin ik er alvast bij, dat scheelt volgend jaar weer werk.
Waarom het aanvankelijk zo lang duurde om tot iets van resultaat te komen? Wel, de gemeente wachtte op de benodigde stenen. Dat is niet onbelangrijk voor wie een mooie dorpspomp wil metselen. Met dat doel voor ogen neem je geen genoegen met het eerste de beste steentje uit de bouwmarkt. Goedkoop is altijd duurkoop. In het begin lijkt dat nog wel wat, maar na enkele jaren staan de toeristen al hoofdschuddend naar de pomp te kijken. Waarom is er toch niet even verder gezocht naar een steen van stand? Zoveel haast kon er toch niet mee gemoeid zijn geweest. Oisterwijk zat al zolang zonder dorpspomp.
In het verleden heb ik mij nogal negatief uitgelaten over een dergelijke dorpspomp. Uitspraken waar ik mij nog steeds in kan vinden. Oisterwijk had en heeft geen behoefte aan een neppomp om te verdoezelen dat ooit te haastig naar de sloophamer werd gegrepen. Er staan her en der al genoeg van die zogenaamd oude bouwwerken als kronen in het gebit van het Frankische dorpsplein. Iedereen ziet dat het kunststof is, maar niemand wil degene zijn die het slechte nieuws moet komen vertellen.
De dorpspomp komt bij het gemeentekantoor te staan. Ergens vind ik dat weer wel goed gekozen. Op de plaats van dat gemeentekantoor stond vroeger ook een historisch bouwwerk. Wat straks in dat deel van Oisterwijk staat, vormt in elk geval een passend geheel. Een niet zo heel mooi gebouw met uitzicht op een ding met een kraan voor water en een kraantje voor bier. De dorpsgidsen zullen de toeristen vragen even de ogen te sluiten en zich voor te stellen hoe het ook had kunnen zijn. Veel van die toeristen hebben dan waarschijnlijk iets van: Zeur niet zo. Het ziet er toch goed uit. En voor dat standpunt valt ook wat te zeggen. Leven in een dorp vol authentieke monumenten gaat op den duur ook vervelen. Dan ga je na enkele maanden ook als niet-drinker op zoek naar een kraantje voor het betere werk.
Het is goed dat er een initiatiefgroep is die zich niet van de wijs laat brengen door de vertraagde levering van een stel stenen. Met het harde hoofd door de bureaucratische muur voor een historisch verantwoord Oisterwijk. Het hoeft van mij alleen niet steeds over een pomp te gaan.
Mijn bundels met columns zijn te koop via:
