Onuitgesproken verwijt
Je kunt dit een column uit schaamte noemen. Schaamte over het feit dat ik zo bezig was met mijn eigen zaken, dat ik over het hoofd zag welke prestatie pal voor mijn neus werd geleverd. Schaamte over het ontzeggen van een opgestoken duim toen dat nog verschil maakte. Ik lees het bericht dat de citymarketeer van mijn woonplaats Oisterwijk is gestopt om meer tijd voor zijn privéleven te hebben en ik voel het onuitgesproken verwijt. Hoeveel dagen heb ik in de afgelopen tweeëneenhalf jaar niet aan hem gedacht? Weet ik wat hij als citymarketeer deed? Zou ik hem op straat zelfs maar herkennen? Nee, dat laatste kan ik hem nu al beloven. Ik ben sowieso al niet zo goed in het herkennen van gezichten en de citymarketeer heeft geen poging gedaan zich in mijn netvlies te branden.
Wat hij de afgelopen jaren wel heeft gedaan, is voor mij ook iets van een mysterie. Oisterwijk dook ineens op in het rijtje mooie gemeenten. Op de gevel van het gemeentekantoor prijkt een bordje om aan dat wapenfeit te herinneren. Ik neem aan dat de citymarketeer er iets mee te maken had en dat de verdienste verder ging dan het ophangen van dat bordje aan de muur. Als het goed is, lokten zijn inspanningen ook extra bezoekers naar Oisterwijk. Bezoekers die behalve een folder uit de kast met promotiemateriaal ook wat substantieels meenamen uit de Oisterwijkse bedrijven.
Het belangrijke werk wordt nu overgenomen door een vrijwilliger. Kennelijk is het na het schetsen van de eerste lijnen niet langer nodig de betaalde diensten van een professional op het terrein van kinderboeken in te roepen. In Nederland mag het allemaal niet veel kosten en Oisterwijk is helaas geen uitzondering op die regel. Na het opstarten van een mooi initiatief wordt zo snel mogelijk gezocht naar een voordeelaanbieding met een vrijwilliger die ook wel wat foldertjes in een kast kan zetten. Uiteindelijk blijkt het altijd een gevalletje duurkoop te zijn, maar dat nemen wij in Oisterwijk voor lief. Tegenvallende resultaten laten zich gemakkelijk verstoppen in nodeloos ingewikkelde evaluaties.
De opgestapte citymarketeer is niet toegekomen aan het ingewikkelde parkeersysteem bij de Boerenbond. Dat vind ik persoonlijk weer een gemiste kans, want op het punt van de zogenaamde gunfactor valt daar heel snel veel winst te boeken. Als Oisterwijk klanten naar het centrum wil halen, dan moet zij die klanten niet confronteren met een soort Chinese puzzel. Iedere zichzelf respecterende citymarketeer weet dat opgekropte frustratie heel slecht is voor de omzet. Gemeentelijke plannen die ondanks alle goede bedoelingen van het ambtelijk apparaat de verkeerde kant op dreigen te gaan, verdwijnen onder zijn bezielende leiding onmiddellijk retour afdeling die er verantwoordelijk voor is. ‘Gaan wij niet doen’, staat in grote, rode letters op de inhoud van de envelop. ‘Als jullie het zo willen, dan proberen jullie dat dorp zelf maar aan de man te brengen. Ik kan toevallig niet toveren.’ Mij is het helemaal ontgaan, maar een goede citymarketeer beheerst de kunst de dingen bij de naam te noemen.
Mijn bundels met columns zijn te koop via:
