Teksten op de muur

Hebben jullie ook zo genoten van het politieke passiespel? De solo van Judas Wobke was meesterlijk, net als zijn duet met hogepriester Sigrid. Zo teleurgesteld zijn die twee door Messias Mark, dat zij hem wel ter kruisiging naar Pontius van der Staaij moeten sturen. Ik stel voor van het spektakel een geschoonde versie te maken en die elk jaar voor Pasen uit te zenden. Als verslaggever laten wij Tijs van den Brink op zijn racefiets door de wandelgangen fietsen, waar Meneer de Uil, Wybren van Haga en Geert Wilders bezig zijn de erfenis van Mark te verdelen.

Gert-Jan ‘ik mag niet jokken van mama’ Segers wil met zijn fatsoensrakkers van de ChristenUnie niet in een kabinet stappen als dat kabinet wordt geleid door de huidige premier Mark Rutte. Na het zien van de werkelijk beschamende vertoning in de Tweede Kamer had ik dat vermoeden al, maar het is goed voor de notulen dat Gert-Jan het nog eens bevestigt. Stoute Mark heeft gelogen, toen hij tegen de pers zei niet over Pieter Omtzigt te hebben gesproken. En dus willen Gert-Jan en de andere kinderen op het schoolplein niet meer met Mark spelen.

Er wordt al in achterkamertjes gekonkeld zo lang als Nederland bestaat. Het CDA en de voorgangers van die partij hebben het zo ongeveer uitgevonden en de partijen van Sigrid en Gert-Jan hebben er ijverig aan meegedaan. Kom dan nu alsjeblieft niet met ethische bezwaren. Als iets het vertrouwen in de politiek aantast, dan is het de gewetenloosheid waarmee de stemmen van twee miljoen kiezers in de prullenbak worden geschoven.

De hele zaak zou om te gieren zijn, als Nederland op dit moment geen grotere problemen zou hebben. De bedoeling om de toch al zo geplaagde Mark een fikse trap na te geven, ligt er zo dik bovenop dat je blind moet zijn om het niet te zien. Hij moet gewoon het veld ruimen. Plaats maken voor nieuw leiderschap. Het is tijd voor een nieuwe bezem. Als het op deze manier niet lukt, dan verzinnen die jokers wel wat nieuws. En laten de apen op de rots zich geen illusies maken. Het is niet de eerste keer dat D66 de boel in de gort draait en het zal ook niet de laatste keer zijn.

Waarom de zaak mij zo stoort? Misschien omdat het ook mijn stem betreft en omdat ik sowieso een bloedhekel aan verraders heb. Aan figuren die zich eerst vier jaar lang met een brede glimlach op het gezicht laten onderhouden en dan ineens ergens in de kelder het zuivere geweten terugvinden. Gert-Jan, Sigrid en Wobke kunnen wel doen alsof zij de heiligheid zelf zijn, maar ik zie alleen profiteurs die hun moment grijpen onder het mom van een of ander verheven ideaal. Ze zijn gewaarschuwd. De rest van Nederland mag wat mij betreft op de knieën vallen, ik blijf de hand die onaangename teksten op de muur moet schrijven. Mene, tekel. Geteld en gewogen.