Persoonlijke verhalen

Of het iemand is opgevallen, dat weet ik niet, maar Kamerleden doorspekken hun rammelende betogen tegenwoordig strijk en zet met persoonlijke anekdotes. Gert-Jan Segers vertelt bijna huilend over een alleenstaande vriend die niet meer elke dag naar de kroeg kan en in gedachten huil ik met hem mee. Het leven kan zo onrechtvaardig zijn. Ben je vrij om de bloemetjes buiten te zetten en dan kan het niet vanwege een stom virus. Dan moet je thuis op de bank blijven zitten en kijken naar vriend Gert-Jan die politieke munt slaat uit je ellende.

De suggestie dat die vriend natuurlijk altijd nog troost kan zoeken bij een aardige prostituee, zal wel niet goed vallen bij Segers. Zo werkt het niet bij de ChristenUnie. Liefhebbers van gevallen vrouwen kunnen mooi niet rekenen op zijn mededogen.

Iedereen weet dat de persoonlijke verhalen zijn verzonnen door fractiemedewerkers met een teveel aan fantasie. Farid Azarkan heeft een vriend? Dat zou hij willen. Niemand zit te wachten op een zwartkijker die het feestje komt bederven. Voor de mensen in zijn omgeving is hij gewoon een Haagse politicus die zojuist heeft besloten de favoriete shisha lounge te sluiten.

Wybren van Haga heeft waarschijnlijk wel vrienden. Hij blijft er niet voor niks zo op hameren dat het oneerlijk is de laddercompetitie van zijn tennisclub met de banvloek te treffen. ‘Regel jij dat even’, hebben ze vermoedelijk aan de bar tegen hem gezegd, ‘met jouw connecties kan dat toch niet zo moeilijk zijn.’

Niemand heeft aan de Kamerleden gevraagd waarom Nederland niet gewoon een vliegtuiglading Russisch vaccin besteld. Anders was het tijdens het debat wel ter sprake gekomen. Eigenlijk vind ik dat gek. Inmiddels hebben al vierhonderd Russen een prik gekregen, dus moet er nog genoeg van dat spul zijn om een bevriend landje uit de brand te helpen. Als het nodig is, willen wij best beloven het toestel niet uit de lucht te halen en geen haast te maken met het aanklagen van de Russische beer.

Halbe Zijlstra heeft al aangeboden bij zijn vriend Poetin een goed woordje te doen, maar zodra hij belt met een verhaal over zijn Russische vriend, gaat overal in Den Haag de hoorn met een klap op de haak. Op dat vlak hebben de voormalige collega's geen vertrouwen meer in hem.

Zelfs Segers durft het niet aan ten behoeve van zijn tot huisarrest veroordeelde vriend aan te dringen op een beetje christelijke vergevingsgezind. Niet zolang collega Sjoerd Sjoerdsma van Poetin het land niet in mag om te kijken hoe het daar is gesteld met de mensenrechten. Laat het een les zijn voor iedereen die rekent op een bevriend Kamerlid. Zo iemand gebruikt wel je verhaal om er goede sier mee te maken, maar voor een leuke avond of een vaccin hoef je er niet op te vertrouwen.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Persoonlijke verhalen

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes