Uitglijders

Hoewel ik een verbod heb gekregen om het in mijn columns over voetbal te hebben – mijn kennis van het spel schijnt beneden alle peil te zijn – moet ik gewoon wat zeggen over Marco van Basten. ‘Waarom heb je daar niets over geschreven?’, krijg ik anders straks te horen. Is de zaak voor mij niet belangrijk genoeg? Of ben ik zo iemand die het eigenlijk wel eens is met Marco? Om dergelijke verwijten voor te zijn, lijkt het mij verstandig toch maar niet met een grote boog om het onderwerp heen te lopen.

Welbeschouwd is het hele incident met Marco te kinderachtig voor woorden. Hij was als voetbalkenner te gast bij Fox Sport en hij moest met de anderen in de studio aanhoren hoe Hans Kraaij jr. op zijn bekende wijze een interview op locatie afnam. In wat Hans aanziet voor Duits, dus met de sfeer in de studio zat het wel goed en de grappen waren niet van de lucht. Als je mannen bij elkaar zet om over voetbal te praten, worden het of onuitstaanbare betweters, of ze veranderen in pubers die puberdingen roepen. Een tussenweg schijnt er niet te zijn. En met Hans als aangever stond in dit geval de uitslag al bij voorbaat vast.

In de domme veronderstelling dat de microfoon dicht stond, veroorloofde Marco zich ook een kleine duit in het zakje van de meligheid en slingerde onvoorzichtig de woorden ‘Sieg heil’ de ether in. Hij heeft het geweten, want in een tijdsbestek van enkele uren veranderde hij van volksheld in Nederlands paria nummer één. Als hem overkomt wat veel mensen hem toewensen, dan gaat hij nog een leuke tijd tegemoet.

Natuurlijk hebben mensen gelijk als ze roepen dat het geen zeggen is. Ik denk niet dat we het daar lang over hoeven te hebben. Maar we moeten wel fair blijven. De lieden die nu zo verontwaardigd reageren, zullen in hun leven ook wel een keer een grap hebben gemaakt die minder geslaagd was. Ze hadden alleen het geluk dat er geen microfoon in de buurt was om de misstap voor het nageslacht vast te leggen.

Marco van Basten heeft in elk geval geleerd dat de microfoons in een studio nooit helemaal dicht staan. Er luistert voortdurend iemand mee, gespitst op een handig uitgelokte opmerking die een onnozele gast beter niet had kunnen maken. Voor programmamakers vormen zulke uitglijders de krenten in de pap en ze zullen er zonder aanzien des persoons garen van blijven spinnen.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties


Uitglijders

Boek aan een touwtje

Van het podium

Nog een flesje

Noten en geveinsd fatsoen

Gillende sirenes